sabah

Güneş'in bir bölgeye bıraktığı ışıklarla o bölgede olan o an ki zamana sabah denir. Peki tüm gece uyusakta uyumasakta sabahları gelen; bugün nasıl bir gün? Hayat niye böyle? evden çıkmaya halimizin olmaması bunlar nedir?
(bkz:sabah piskolojisi)
sabah oturup düşüncelere dalmak, kavhe içmek, bir elma yemek, yolda yürürken yere bakmak, metrodaki insanların gözlerindeki bıkkınlığı görmek, kulaklıkla clüb müziği dinleyen insanlara katlanmak. sabahlarımızın olmazsa olmazlarıdır.

Pencere kenarında, güneş alan bir yatağınız varsa daha da bir güzelleşir bu zaman dilimi.
Olması gerekenden erken saatlerde uyanmak, sabahın güzel soğukluğunu hissetmek.
Sanırım sadece sabah erken saatlerde hala hayatta olduğumu hissedebiliyorum.

benim aklıma direkt yandaş/yalaka gazete geliyor.

günün başlangıcı ama tabi herkes için aynı güzellikle başlamayabilir.

ben balici gibi uyandığımdan, üç beş dakika hayatı sorguluyorum, yüzümü yıkayıp kahvaltı ettikten sonra piremses'e dönüşünce şükür etmeye başlıyorum. ya hep balici gibi kalsaydım! (dehşete düşmüş emoji)

umut dolu ve güzel bir tampınar şiiridir;

serin rüzgârlara pencereni aç!
karşında fecirle değişen ağaç,
bak, seyret ağaran rengini ufkun
mahmur gözlerinde süzülsün uykun.
bırak saçlarınla oynasın rüzgâr.
gümüş çıplaklığı bir başka bahar
olan vücudunu ondan gizleme.
ne varsa hepsini boyun, saç, meme,
esîrden dudaklar okşasın sevsin
mademki geceden daha güzelsin!