tarihte mazlumların ve haklıların da, güçlü ve emperyalist devletleri yenilgiye uğratabileceklerini ispatlayan, japonya rusya savaşından sonraki, tarihi aydınlığıyla en güzel şekilde ışıtan gündür. anadolu halklarının, ingiltere'nin başını çektiği emperyalstleri büyük direnişle bozguna uğratması sonucu, rusya'da şanlı bolşevik devrimin fitili ateşlenmiş, insanlık doğan büyük bir güneşle yeniden aydınlanmıştır.
lakin rica ederim ki beni linç etmeyin, sayısız insanın yaşamını yitirdiği bir günü ''zafer'' olarak görmüyorum. zaten uzun osmanlı devleti için genel itibariyla 1. dünya savaşı yıkım olmuştur. biz bu savaşa neden girdik diye tarihsel ve sosyolojik olarak uzun uzun sorgulanmalıdır.
daha uzun vadede, osmanlı'nın küllerinden büyük türkiye cumhuriyeti kurulduğu için ulusal manada ruhumuzuzda önemli etkisi olan bir gündür. işte bu noktada, gazi kemal atatürk'ün çok iyi anlaşılması gerekiyor. atatürk salt emperyalistlere karşı ortak anadolu ruhunun kılıcını çeken büyük bir kumandan değil, aynı zamanda köhnemiş osmanlı zihniyetine karşı savaşan bir liderdir. yozlaşmış ittihat ve terraki zihniyetiyle hesabı olan bir devrimcidir.
ülkemizin kurucu cumhurbaşkanı ve çanakkale direnişinde büyük payı olan kumandan atatürk, kendi döneminde bu savaşı hiç bir zaman siyasete alet etmemiştir. hatta, yeni zelanda'dan gelen masum gençlerin annelerine yazdığı mektup, felsefe fakültelerinde, hümanizma anlatılırken ders olarak okutulmalıdır.
en son kutlamalardaki bağzı konuşmalar bize göstermiştir ki, 1915'den sonra tarihte sadece sayı olarak ilerlemişiz. insanlıkta binlerce yıl gerilemişiz.
bu büyük direnişte yaşamını yitiren bütün canları, sevgi ve saygıyla yad ederim.