Her zaman çünkü hayattaki gerçekler ölçülebilir doğrulardır sevmek sayılmaz önemsemek sayılmaz.Bir insanın ne kadar sevildiği öldüğünde dökülen gözyaşı ile ölçülebilir lakin benim nezdimde onunda bir önemi kalmıyor çünkü o da gerçeği ifade etmiyor.
Ailemden uzak ominları düşünmeden (garip ki 3-4 yaşında da sevmiyordum hala aynı) ,üniversitede arkadaşım olmadan,evlenmiş olan ilkokuldan beri aşık olduğum kızın gri dönmeyeceğini bilerek yaşıyorum.Sözde mutlu ediyor diye eski değerli kitap ve plakları topluyor piyano çalıyorum.Oysa ben hayatımı uydurduğum bahanelere göre yaşıyorum hepsi bu.