hayati anlamis olmayi gerektirir. bir yuzu tamamlarsin her sey guzeldir oburune gectiginde fark edersinki ilerlemek icin yaptigini bozman gerekir. koyar adama... ugrasir durursun baska bi tarafi halledersin bu sefer yaptigin tamamen cope gitmis olur. o zaman anlarsin iste ilerlerken bozdugun duzeni nasil toparlayacagini dusunmen gerektigini ve is zorlastikca zorlasir. ayni hayat gibi.