Astım nöbeti geçirdiğim her an. O nefessiz kalma hali, bu kez kesin bitti hissi.. bir de ölmez de beynime oksijen gitmeyip sakat kalırsam diye kuruyorum o an. Bence şizofrenlik için de endişelenmeliyim. Şaka bir yana kimse yaşasın istemem. Film şeridi olayı da gerçek bu arada...
Edit: imla
Edit: film şeridi olayını açmam istenmiş.
İnsanın yaşadığı herşey gerçekten de gözünün önünden geçiyor. Düşünceler karşınızda fotoğraflar halinde yansıma imkanı buluyor.