atatürk'ün bir kurmay subay olmasına ve görevi gereği mensup bulunduğu ülkenin çıkarları için sorgusuz öldürmesi gerekmesine rağmen bu durumdan hiçbir zaman haz etmemiş olmasıdır. hatta uzak görüşlü politikası gereği bazı hayalperestlerin aksine, kuvvetlerimizi onlarca cepheye ayıran, kıtalara dağıtanların aksine tüm kuvvetlerimizi anadolu'ya toplamamız gerektiğinin vaktiyle tek savunucusuydu. ve açık seçik ihaneti ortada olan çerkes ethem ve kardeşlerini bile kendi canına kastetmelerine rağmen öldürmemiş olması, fikirlerimin çoğunun değişmesine sebep olmuş ve ufkumu genişletmiştir.
''neden?'' diye sorduğumda ise vardığım sonuç şuydu, ne zaman bir yerde hıyanet açığa çıkmaya başladıysa, o hıyaneti tertipleyenin başı kimse ondan hesabını sorardı. ne gereksiz yere can alır, ne de meseleleri uzatırdı.