Yoktur. Her hür kadın, daha doğrusu her hür insan hayatta istediği konuma gelmek için çırpınır. Bir anne olarak da, bir kadın olarak da yerimi ben belirlerim. Kimseden eksik, kimseden fazla değilim. Herkesin eli, kolu var. Herkes temizliğini yapabilir, çamaşırını yıkayabilir, yemek yapabilir vb. Bu bomboş lafları bir dahaki neslin benimsememesi için her türlü çabaya girmeye hazırım. Basma kalıp düzenden çıkmayı öğreteceğiz. En azından başkalarına karışamayacağınızı anlayacak kadar...
Edit: bu arada beğendiğim bir başlık denk gelirse bu "feminizm gerçeklerini" yazacağım. Hiçbir şey dışarıdan göründüğü gibi değil. Feminizm şu an bir popüler kültür malzemesi gibi geliyor haklısınız, ama köklü bir tarihi var ve cidden önemli bir ideoloji...
Edit 2 : çocuk konusunu yazmayı unutmuşum. Anne içgüdüsü olarak tabii ki çocuğa 0-3 yaş arasında en büyük katkıyı anne yapmalıdır. Ama bu demek değildir ki baba sorumluluk almayacak... kısacası birlikte yaşamak demek bütün sorumluluğu birlikte almak demektir. Bunları bir kişinin üstüne yıkmak hiç akıl karı olmamakla beraber çağdışıdır. Bizim burada anlatmaya çalıştığımız şey insanları "şu şöyle olmalı, bu böyle olmalı" gibi kalıplara sokmanın ne kadar yanlış olduğudur. Bu tür şeyler çiftlerin kendi kararları olmalıdır.
(bkz:Herksin hayatına kimse karışamaz)