mustafa kemal'in sözünün doğruluğundan-yanlışlığından çok "türküm" diyenin (yani türk ulusundan olanların) mutlu olup olmadığına bakmak gerekiyor.
mutlu olan kimdir? kökeni fark etmeksizin, türkiye'de tekelci şirketlerden ya da tefeci-bezirganların güttüğü vakıf-dernek vs... maddi rant elde edenler mutlu olmuştur.
kim mutsuz olmuştur. ürettiğine yabancılaşan ve en az 10 saat çalışan işçi, özgün bir sosyal sınıf özelliği gösteren ve sömürülen kadınlar, ürettiğini satamayan köylü, malumunuz dilleri, varlıkları ile dalga geçilen ve yok sayılan kürt ulusu.
mustafa kemal'in idealinde her türkü mutlu etme yatabilir. ancak onun liderlik ettiği iktidar kuvvetleri sadece 500 üyecikli chp'yi (o zamanlar) ve çevresini mutlu etmiştir.
bugün bu durumdan rahatsız olan için parola ne olmalıdır? yarım kalan sosyal düzenin değişme mücadelesini sürdürmek için: "yaşasın ikinci kurtuluş savaşımız"olmalıdır. yani türk ulusu mutlu olacaksa, bunun yolu buradan geçmektedir. aksi halde, kimse mutlu olamayacaktır.