doğa gezisi yapıyorduk lisede sık sık. 3 arkadaş yine uludağ'a çıkmıştık. Gezdik, kestane topladık vs. Dönüş yolunda köpekler önümüzü kesince korkudan kaçarken uçuruma atladık. Benim bacak sürtünmeden dolayı mahvoldu. Hâlen daha yürürken topuklardan ses gelir o günden beri. Arkadaşın kol aynı şekilde. Diğerinin ise kaşı, çenesi, kolları falan çizilmişti. Eh, en azından köpeklerden kurtulduk derken uçurumu dolanıp aşağıdan geldiklerini gördük. Taş-sopa ne varsa fırlattık kaçtılar sonra. Bir tanesi ayağıma kadar gelmişken Arkadaşın attığı taş yüzüne gelmişti de anca öyle kaçtı Hatta. Sanırım ölüme en çok yaklaştığım gündü. Bir süre hiçbirimiz yeniden doğa yürüyüşü yapma isteğinde değildik.