orta okul zamanlarında bir gün teknoloji tasarım diye adlandırılmış hayatımız boyunca hiç bir işe yaramayacak şeyler öğretilen ders sırasında öğretmen bize "şimdi bize bir icat çizin " dedi.
bitiren kağıdı verip arkada gırgıra katılıyordu bende hızlı bir şekilde çizimimi bitirip öğretmene götürdüm.şansa bak ki sorgulayacağı tuttu.
"bu ne şimdi bize çizimini anlat" dedi.
-bu şarz olabilen bir alet. enerjiyi istediğiniz gibi kullanabildiğiz parçalar...
Demem ile birlikte lafımı bölüp.
"o şarz değil şarjdır" dedi
ergenlik hallerinden olsa gerek bende
-bildiğim kadararıyla ders türkçe teknoloji tasarım
dedim ve beni yok yazacağını söyledi. bende sinirlenerek o zaman burada olmamın anlamı yok diyip sınıftan çıktım.çıkmamile birlikte arkadan hönkürerek gülen arkadaşımın sesini duydum onun da dışarı atılması fazla sürmemişti. okul çıkışı olay hakkında biraz konuştuk kadın bir tek bize değil herkese resmen işkence ediyor kimse tarafından sevilmiyor ancak herkes susuyordu.bizde birşeyler yapalım diyerek sprey boyaları alıp okul bahçesine girdik ve "funda oç ayşegül oç " yazdık bu olayın sonunda yakalandığımız da arkadaşımın efsane sözü ortaya çıkmıştır hocam biz oraya orgeneral çocuğu yazmıştık.
edit