benim için pek zor olmayan arkadaşlık türü. Şu an dahi birçok kadınla konuşuyorum ve onlardan fikir almayı seviyorum. Özellikle kendi hemcinsleri için. Biz Erkekler kadınları asla tam olarak anlayamıyoruz. Farklı kanallardaki telsiz dalgaları gibi. Bu yüzden karşı cins ile yakın durmayı seviyorum. Ben de onlara kendi hemcinslerimi anlatıyorum. Karşılıklı dertlerimizi dinliyoruz vs. Bazıları ile resmi konuşmayı seviyorum. Bazıları kendileri ile konuşurken Rahat olmamı, küfür dahi etmemi istiyor. Nabza göre şerbet yani. 2 Ablaya sahip olduğum için Kendimi biraz şanslı hissediyorum. En azından çoğu hemcinsimden daha erken öğrendim Kadınlar hakkındaki çoğu şeyi. Neye, ne kadar kırılabileceklerini, Aslında burda ne Demek istiyor vs.
Yıllar içinde elbette bazılarından hoşlandım. Bazıları tam benlik gibiydi. Birçok ortak noktamız vardı. Sanki birbirimizi tamamlıyoruz gibiydi. Her seferinde Belki o da benim için böyle hissediyordur yanılgısına kapıldım. Kanatlara sahip olur olmaz güneşe uçmaya çalıştım ve yandım. Bunu çoğuna eskiden aşırı utangaç olduğum için söyleyemedim. Kiminin ise hayatında bir başkası veya bir beklediği vardı. Açıldıklarım ise her seferinde "Seni arkadaş/dost olarak görüyorum" cevabını verdi. Zamanla bu cevaba karşı da hissizleştim, eskisi kadar üzülemiyorum artık sayelerinde reddedilmeye. Keşke şu an bütün duygularımı alabilsem bir şekilde sayın sözlük. Hiç üzülmeyecek olmanın verdiği huzur mutluluğu dahi hissedemeyecek birisine dönüşme arzuma engel olamıyor. Karşı cinsten çok fazla acı çektim ve çekmeye de devam ediyorum. Bu ne zamana kadar böyle devam eder bilmiyorum. Kendime zaten geçmişte fiziki olarak zarar vermiştim, bunu bir gün tekrarlamaktan Korkuyorum.