Bir gelenektir bu; 70'liler 80'lilere, 80'liler 90'lılara, 90'lılar da 00'lara bunları söyler. Halbuki hepsi saçmalıktır. Bundan on yıl sonra 00'lar 10'lara söyleyecek bunları.
Doksanlıların övündüğü misket, salçalı ekmek tarzı şeyler, tarafsız gözle bakıldığında oldukça "varoş" şeyler. Ancak 90'lıların çocukluğuna o kadar işlemiş ki, bunu mükemmel olarak görüyorlar. Aynı şeyi 80'liler de yapıyor. Herkes "bizim zamanımızda" ile başlayan cümleler kurmaya bayılıyor sanırım.
Sadece şunu söyleyeceğim, insanın nostaljik yatkınlığı güzel olsa da bunu bu kadar abartmak doğru değildir. Zira yetişen her nesilin farklı özellikleri olmakta. Oturduğu yerden dünyaya ulaşabilen çocuk ile mahallesinden öteye dünya tanımayan bir çocuğu karşılaştırmak abesle iştigaldir.
2000'li çocuklar için yazılanların hepsi doğru bu arada. Yine de bu bir şeyi kanıtlamıyor. Zira on yıl sonra 2000'li nesil de bir sonraki nesile bunları söyleyecek. Zira bir sonraki nesil de, zamanın gerektirdiği şekilde farklı olacak.