Ekspresyonizm olarak da adlandırılan bu sanat akımı, 1905 yılında Almanya'da ortaya çıkmıştır. 1920 yılına kadar fiili bir şekilde etkinliğini göstermiş olsa da 1980'lere kadar gelmiş olan birçok sanatçıyı etkilemiştir. 19. yüzyılın sonlarında etkileri görülmüş olmasına rağmen asıl ortaya çıkışı 20. yüzyıl başları olmuştur. (bkz:Empresyonizm (İzlenimcilik)) akımına karşı çıkmış olsa da, empresyonizmin en büyük sanatçılarından (bkz:Vincent Van Gogh) bu akımı en çok etkileyen kişi olmuştur. Resmin yanında, heykel ve mimaride de örnekleri görülebilmektedir. Resim sanatında öncüsü (bkz:Edvard Munch), heykelde Ernst Barlach, mimaride ise Bruno Taut ve Eric Mendelsohn'dur. Bu akımın temel amacı, objeleri olduğu gibi göstermekten ziyade sanatçıda nasıl bir his bıraktığını dışavurmaktır. 1. Dünya Savaşı'ndan önce ortaya çıktığı için, ilk çıkışında insanların ruh hallerini, sosyal ve politik konumlarını göstermiştir ancak 2. dünya savaşından sonra moda olarak karşımıza çıkmıştır. Ressamlar, fırça darbelerinin sıklığına, şekline ve boyaların rengine göre duygularını yansıtmıştır. Kırmızı ve tonları ve keskin, sivri ve sık şekiller kızgınlık, üzüntü, keder gibi duyguları ifade ederken; mavi ve tonları ve yuvarlak, daha sakin ve daha dağınık şekiller rahatlık, huzur gibi duyguları ifade etmiştir. Art-Deco ve Neo-Empresyonizm bu akımın alt dallarıdır.