hayata tıpkı o filmdeki insana benzeyen kişi gibi bakıyorlardır diye düşünüyorum.
tabi ki hepsinden bahsetmiyorum.
(hemen "ya sen benim niçin izlediğim filmlere saygı duymuyorsun ya?!" diyecekler için açıklama gereksinimi duydum.)
türkiye'de insanların iç yüzünü yansıttığını düşündüğüm bu filmde sanata dair hiç bir şey yok. gidenlerin; sırf kendilerinin yalnız olmadıklarını, böyle insanların normal bir şey olduğunu görüp rahatlamak için gidiyor olabileceğini düşünüyorum. kabalık ne zamandan beri sanat olmuştur a dostlar...