Yurtseverlik; "yurtta barış, dünyada barış" sözünü benimser, kendi ulusal sınırları içinde halkçı bir karakter sergilerken başta komşu ülkeler olmak üzere dış politikada diğer ülkelerin sınırlarına ve egemenliklerine saygı duymayı zorunlu kılar. Etnik temelli değil ülke olarak birliktir, sınırlar içindeki herkes zaten kardeştir ve "yurdun bireyleri/bekçileri" olarak en güzel hayatları hakederler, sömürülmeleri söz konusu olamaz, vatan ve halk sevgisi ulusal sermayeyi desteklemek benimsemek olarak görülemez çünkü bir sınıf olarak burjuvazinin karakteri yurtseverliğin gerekliliklerine ters düşer...
Milliyetçilik; bizim topraklarımız için birkaç çeşide ayrılır
1. Batıcı (modern) milliyetçilik (ulusalcılık)
2. İslamcı soğuksavaş milliyetçiliği (ülkücülük)
ilki osmanlının geç modernleşmesi ve geri kalmışlık "kompleksi"nden uzaklaşmış ve modern bir ülkenin, yerli ve güçlü patron sınıfının kontrolünde soydaşlık ile ortaklaşılan bir çerçeveye sahiptir. Henüz türkiye topraklarında işçi sınıfının ortaya çıkmamış olması 1908'in ve 1923 devriminin temelinin türklük olmasında önemli etkendir.
diğeri türk-islam temelli ve müslüman olan ve türklüğü benimseyen kişilerin ortaklığıdır. komünizme karşı milliyetçilik temennisi ile ortaya çıkmıştır.
Özellikle ikincisine göre anti-emperyalist olmak kabul edilemezken birincisine göre sermaye milli olur ama emperyalistlerle her türlü işbirliği yapılabilinir.
Yurtseverlik zaten anti-emperyalist olmayı gerektirir.