Bursa'da nilüfer ilçesine bağlı görüklede 2 yıl yalnız yaşadım. Kendi yemeğimi, temizliğimi yaptım. Hem fabrikada çalıştım hemde evde çalıştım. İstediğim yemeği yedim yeri geldi tarifine internetten baktım. Malum asgari ücretle çalışan biri olarak mecburen bim'den alışveriş yaptım. Bazen işsiz kaldım faturaları ödeyemediğim zamanlar oldu. Ama yalnız yaşadığım zamanki en büyük keyfim, gün batarken rakımı içip müzeyyen Senar dinlemekti. 2 yılın sonunda evden ayrılırken özlediğim tek şey gün batımını seyrederken kurduğum rakı sofralarıydı
Hayvan hakları konusunda doğru düzgün bir kanun olmadığı için elimizden gelen bişey yok malesef
Arabayı bilmem ama bizim burda otomobilden dolmuşlar var. Arabaya binip inen müşterilerin kapıları hayvan gibi kapatması benim acayip sinirimi bozuyor. Kendi arabası olsa yavaş iterek kapatacak olan insanlar dolmuş kapısını trank diye örtmesi o kapıların 5 yılda eskimesi gerekirken 1 yıla iniyor. Sonuçta adamlar 60-65 bin TL arasında sıfır kilometre aracı kamu malına kullanıma sunup o araçtan para kazanıyorlar. Bu araçlar, kullanan kişilerin ekmek teknesi. Biraz daha itina gösterilmesi gerektiğini düşünüyorum şahsen
En sinir olduğum insan tipidir. Şöyle bir örnek vereyim. Bizim ailede herkesin ehliyeti var ve hepsi arabayla kaza yaptı bi ben yapmadım bugüne kadar. Sorsan ben çok kötü şoförüm ama onların sürüş stili mükemmelmiş gibi davranırlar. Ehliyetimi 10 yıl önce, direksiyon dersimi çocukluktan beri kamyon tepesinde aldım. Kaza yapmamak için güvenli sürüş teknikleri dersi aldım gizli gizli. Yani bana kötü şoförsün diyorlar, 70 km ile giderken kaza yapıyorlar. Ralli pilotu musun sen diyorlar. Bir gün tepem atacak arka koltukta oturan annemi kardeşlerimi taxi filmlerindeki Daniel gibi kusturucam o zaman anlarlar herhalde sdgfddd 😂