hkuthecat

Tanrım.. o kadar eskide kaldı ve sonrasında o kadar çok öpüştüm ki hatırlamıyorum...

Ultima Online. Bu oyunu ben ilk okuldayken abim oynardı. O zamanlar tabi telefon hattını telefondan çıkarıp bilgisayara takmak suretiyle zar zor 1 saat falan internete girebiliyoruz. Abim mezarda iskelet öldürürdü ben de mal mal izlerdim yanında. Tam da online oyunların yeni yeni türediği zamanlardı, televizyonda " Dikkat! Çocuklarınız bağımlı olabilir!" diye haberler çıkıyordu falan. Bundan dolayı da benim oynamam yasaktı. Ben de her gece uyumadan önce " Allam nolur ben de oynıyım " diye dua ederdim. ( o zamanlar inandırılıyordum tabi.( ha bir de Pınar' ı öpmek isterdim)(Liseye geçince sevistik)) neyse bu iki dileğim de yerine geldi. Simdi bu oyunun Türkiye'deki ilk serverında yöneticiyim. Evet hala oynuyorum. Çocukluğu bitirmek ne kelime, yaslı adam oldum hala bitiriyo meret. Neyse iste öyle. Bu bir basarı hikayesidir feyz alınız.

Bazı adamlar aşağıdaki satırları yazar ve yaşarken, bazı adamlarsa bu satırları okurdu.

"Bazı adamlar, incitmeden sevemezdi..
Kırardı, dökerdi, yangınlar bırakırdı arkalarında…
Bazı adamlarsa, tüm geçmişi unutturur, parmak uçlarından öperdi." - Cemal Süreya

"Anlat kanka, ben yalan dinlemeyi " severim şeklinde bir versiyonu daha vardır ki eğer söylediğiniz kişi daha önce duymadıysa fazlasıyla bozulabilir.