evet acaba diye düşündüğümüz de açığa çıkan gerçek. İntikam hayallerimiz hedeflerimiz onları başardıktan sonra aslında ne kadar sıradan olduklarını bize her defasında gösteriyor. Gerçi çoğumuz hiçbir zaman hayallerimize ulaşamayacağımız için bu hissi yaşamayacak o yüzden düşünecek birşey yok (bkz:içim daralıyor....)
uğruna mücadele edilen şeylerin aslında anlamsız olması
Üç kez başıma gelmiş durumdur.
Bir kez hristiyanlıktan, sonra islamdan, ardından tüm siyasi oluşumlardan kendimi sıyırabilmemle son bulmuştur.
Belki de bir daha olabilecek durumdur kim bilir?
Önemli olan yolunun yanlış olduğunu gördüğünde dönebilme cesareti göstermekte.
O yol için çok fazla şey yitirmiş olsan da
Bir kez hristiyanlıktan, sonra islamdan, ardından tüm siyasi oluşumlardan kendimi sıyırabilmemle son bulmuştur.
Belki de bir daha olabilecek durumdur kim bilir?
Önemli olan yolunun yanlış olduğunu gördüğünde dönebilme cesareti göstermekte.
O yol için çok fazla şey yitirmiş olsan da
Ne kadar erken anlaşılırsa o kadar iyidir ne kadar erken anlaşılırsa canını daha çok yakar çünkü yediremezsin bu kadar çabuk olacağını. Herkes için her şey için mücadele edersin de kimse dönüp suratına bakmaz emeğinin karşılığı alamazsın sonra pes edersin zaten ha bir de sana bak bu yol yol değil diyenlere de kızarsın sonra haklı çıkarlar sonucun hep üzdüğü bir durum.
O kadar uğraştıktan sonra geriye bakıldığında ben ne için çaba gösteriyormuşum düşüncesine kapılmamızı sağlayan bir durumdur. Bakmakla görmek arasındaki farkın ne olduğunu daha iyi anlamamızı sağlar.
anlamsız olduğunu bile bile çabalamaya devam etmek ..