topal asker

Hüseyin nihal atsız tarafından yazılmış şaheser niteliğinde olan bir eserdir.
Hikayesi savaşta topal kalmış gazi bir askere karşı ayağına bakıp gülen bir kadına ithafen yazılmıştır.buyrun;
ey saçlari "alagarson" kesik hanım kız!
gülme öyle bana bakıp sen arsız arsız!
bacağımla alay etme pek topla diye.
bir sorsana o topallık nerden hediye ?

sen şişli'de danserken her gece , gündüz
biz ötede ne ovalar ,çaylar,ne dümdüz
yaylaları geçtik,karlı dağları aştık;
siz salonda dansederken bizler savaştık.

ey dudağı kanım gibi kıpkırmızı kız,
gülme öyle bana bakıp sen arsız arsız!
olan işler dimağını azıcık yorsun!
biliyorum elbisemle eğleniyorsun;

biliyorum baldırını o kadar nazla
örten bir tek ipek çorap kıymetçe fazla
benim bütün elbisemden... hatta kendimden...
biliyorum:çünkü bugün şu dünyada ben

neyim? bir hiç... işe güce yaramaz,topal...
sen saglamsın senin hakkın dünyadan zevk al:
çünkü orda düşmanlarla boğuşurken biz
siz muhteşem salonlarda şarap içtiniz!

ey gözünün rengi bana yabancı güzel,
her yolcunun uğradığı ey hancı güzel!
sen yabancı kucaklarda yaşarken her gün
yapıyorduk bizde kanla, barutla düğün.

sen o sıcak odalarda cilveli , mahmur
dolaşırken... bizde tipi,fırtına,yağmur,
kar altında kanlar döktük,canlar yıprattık;
aç yaşadik, susuz kaldık,taşlarda yattık

sen açılmış bir bahardın , biz kara kıştık;
bizden üstün ordularla böyle çarpıştık...
gülme bana bakıp pek arsız arsız
sen ey dışı güzel,fakat içi çamur kız!

sana karşı haykıranı mecbursun dinle;
bugün hesap göreceğiz artık seninle:
ben cephede geberirken, geride vatan
aşkı ile bin belali işe can atan

anam,babam,karım,kızım eziliyorken
dağlar kadar yük altında...gel,cevap ver,sen
bana anlat,anlat bana, siz ne yaptınız?
köpek gibi oynaştınız ,fuhşa taptınız!

anavatan boğulurken kıpkızıl kanda
yalniz gönül verdiniz siz zevke,cazbanda...
ey nankör kiz,ey fahişe unutma şunu:
sizin için harbederken yedim kurşunu.

onun için topal kaldı böyle bacağım,
onun için tütmez oldu artık ocağım.
nazlı nazlı yatıyorken sen yataklarda
sallanarak ölü kaldık biz bataklarda.

kalbur oldu süngülerle çelik bağrımız,
bu amansız boğuşmada öldü yarımız,
ya siz nasıl yaşadınız? bizim kanımız
size şarap oldu sanki... şehit canımız

güya sizin mezenizdi ! yiyip içtiniz;
zıpladınız,kudurdunuz arsız,edepsiz!...
gerçi salonlarda "yıldız" dı senin adın,
hakkikatte fahişesin ey alçak kadın!

ey allıklı ve düzgünlü yosma bil şunu:
bütün millet öğrenmiştir senin fuhşunu.
omuzunda neden seni fuzuli çeksin?
................................................
kinimizin şiddetiyle gebereceksin!..

-h.nihal atsız

feministlere ve elitistlere rahatsızlık verebilen bir şiirdir.
atsız politik makaleleri ve romanları dışında başta bu şiiri ve geri gelen mektup şiiriyle, edebiyatın şiir dalında ben de varım demiş bir adamdır. bakmayın pek bilinmediğine, hep politik kimlik