Sokakta çok tatlı, şirin küçük sarman bir kedi görürsün, senin yanına koşar, gönlünde taht kurar bi an, okşar koklarsın, mama su falan verirsin bildiğin kanka olursun be. işte tam 5-10 dakika sonra da aynı yoldan geçerken aynı kediyi bu sefer yerde yığılmış, suratı ezilmiş halde, can çekişirken görürsün, yanına yaklaşır, ölümünü saniyelerle izlersin, o sıra da yapacak hiç birşeyin kalmaz ya, işte o an kahroldum...
O sırada kulaklığımda bu şarkı çalıyordu. Şarkıdaki kemanın sesi çınlıyordu kulağımda...
O günden beri, en mutlu günümde bile duygularımı p.ç edecek kapasiteye sahip bir şarkıdır.
Neyse, alt tarafı bi kediydi işte...
