Kar-kahve-kitap edebiyatı yapmak niyetinde değilim lakin kışa bayılıyorum. Yazın yaptığım, yapmakta olduğum veya planladığım hiçbir işe tam anlamıyla odaklanamam, tuvalete gidip sıçmak bile eziyete dönüşür benim için. Hiçbir verim alamam. Üşengeçlik ve tembellik kısa bir dönem için hayat felsefem haline gelir. Fakat tam tersine kışın dinç bir adam oluveriyorum, talimat kodu girilmiş Boston Dynamics robotuna dönüşüyorum adeta. Aklınıza gelebilecek en önemsiz işi bile 1 dakika ertelemiyorum. özsaygım artıyor. Ayrıca kışın bende hoş bir mazisi var, küçükken merkezden uzak güzel dubleks bir evde otururduk. Ormanların arasında kasaba gibi bir yerdeydi. Kışın kar yağınca her yer pamuk gibi bembeyaz olurdu. Geceleri de sarı sokak lambaları yansıyınca çok hoş bir görüntü oluşurdu. Saatlerce karın yağışını izlediğimi hatırlarım. Ah good old days ah.