içtenlikle umduğum şeylerden bir tanesi. yavaş oluyor ama umarım zamanı gelecek ve gerçekleşecek. insanların iyi/kötü olması için bir dine yahut bir tanrıya ihtiyaç duymaları yahut ihtiyaç duymaları gerektiğini savunmaları beni çıldırtmaya yetiyor. iyilik doğuştan gelir arkadaşlar, kötülük ise öğrenilir. bir bebeğin sırf canınızı yakmak için yahut sizi kötü hissettirmek için bir şey yaptığını gördünüz mü? ben görmedim şahsen.
neyse, konumuza dönelim.
bundan seneler öncesinde kuran kursuna gidiyordum, yaklaşık dört sene kadar. ve bu dört sene içinde hem hatim ettim, hem de müezzinlik yaptım. hiçbir namazı kaçırmazdım. ama gel gelelim ki büyümeye ve düşünmeye başladım. bana dayatılanlara inanmak yerine araştırıp öğrenmeye yöneldim. şu an ateistim ve gerçekten de mutluyum. çünkü biliyorum ki insanlar olarak iyi ya da kötü olmak için daha üstün bir gücün varlığına ihtiyacımız yok. sadece birbirimize ihtiyacımız var. çünkü çocuklarımıza nasıl kötü olunacağını öğreten biziz. bunu nasıl yapabiliyorsak, onlara iyi olmayı da öğretecek olanlar biziz.
geleceğimize kıymet vermiyorsanız en azından onların geleceğine kıymet verin. çünkü onlar bunu hak ediyorlar.