Frantz fanon (martinik, 1925 – washington, 1961) psikyatr, fln saflarında yer almış bir cezayir bağımsızlığı militanı ve yazardır. Militan bir düşünür olan fanon, sömürgeciliğin sömürge halkı üzerindeki psikolojik sonuçlarını analiz etmeye çalışmıştır. İkinci Dünya Savaşı sırasında Fransız ordusuna katılmış olan fanon, savaş sonrasında fransa'da tıp öğrenimi görürken felsefe ve psikoloji dersleri de alır. 1953 yılında blida joinville'deki bir psikiyatri kliniğinin başhekimi olur ve ''sosyoterapi'', ''kurumsal psikoterapi'', alanlarındaki modern yöntemleri cezayirli müslüman hastalara uygular. Ardından hastalarıyla birlikte cezayir kültürünün geleneksel mit ve ritüellerini araştırmaya girişir. Cezayir psikyatri ortamındaki ''anti-psikyatrik'' ve ''sömürgesizleştirici'' çabaları nedeniyle düşman kazanır. Kurtuluş savaşı başladığı andan itibaren cezayir direnişine katılır, direnişin politik yöneticileriyle doğrudan ilişkiye girer. 1956 yılında başhekimlik görevinden istifa eder ve 1957'de cezayir'den sınırdışı edilir. Tunus'ta yeniden fln'ye katılır ve merkezi yayın organlarında çalışır. En bilinen kitaplarında sömürgesizleştirme sürecinin sosyolojik, felsefi ve psikyatrik açılardan analiz etmekte olan fanon üçüncü dünya'nın çok sayıda entelektüelinin düşünce ustası olmuştur. En ünlü eseri olan yeryüzünün lanetlileri sömürgecilik karşıtı mücadelenin ve üçüncü dünya'nın özgürlüğünün manifestosu olarak bilinmektedir. Afrika'daki ulusal kurtuluş hareketlerinin ve abd'deki kara panterler örgütünün esin kaynağı olmuştur. Fanon günümüzde de çok sayıda yazar ve düşünürün ilgisinin odağındadır. Özellikle postkolonyalist düşüncede fanon yeniden okunmaktadır. Edward said eserlerinde fanon'un yazılarına sıklıkla başvurmuştur. Stuart hall, homi bhabba ve judith butler gibi yazarların da referansları arasındadır fanon. 6 aralık 1961'de washington dc'de lösemiden ölür.