eşcinsel çiftlerin ataerkil tavır sergilemesi

başlı başına ironik bir durumdur. eril, ataerkil toplum heteroseksüel olmayan bütün ilişki biçimlerini yok etmeye çalışırken bunun öteki tarafındaki ilişkilerin cellatlarını taklit etmesi ve onlar gibi davranmasıdır. örneğin lezbiyen çiftlerin kendi aralarında eril ve dişil roller yaratıp toplumsal cinsiyet normlarına göre hareket etmesidir.

eş cinsellerden konu gelmişken; ben homofobik bir insan değil bilakis hoşgörülü ve modern bir insan olduğumu düşünüyorum lakin bir şirkette çalıştığım sırada arkadaşım olan 3 eş cinsel insanın üçünün de hem fiziksel hem ruhsal olarak ibne çıkması beni çok şaşırtmıştı.

hele biri vardı ki bir kademe yukarı atlayıp süpervizör (takım lideri) olmak için bildiğiniz proje yöneticisinin götünü yaladı. bunu ben değil tüm ekip fark etti ve onunla arayı soğutmuştu. ben sıcak kanlı bir insan olduğumdan halen saf saf aynen devam ediyordum.

nihayetinde bu ibne öyle ileri gitti ki 2 yıldır çalıştığım, konuşurken samimi olduğumdan "kardeşim" dediğim bu ibne bana "ben senin kardeşin değil, takım koçunum jamiryo" demesiyle iplerimiz koptu.

halen ondan alınacak bir hıncım var... sikicem... ama sadece belasını... az kaldı.

Toplumdaki her eşcinsel bireyin toplumsal cinsiyet rolleri hakkında muntazam bilgi birikimine sahip olmamasından kaynaklanan durum. Zaten her eşcinsel bireyden böyle birşey beklemek mantıksızdır. Unutmamak gerekir ki eşcinsel bireyler de herkes gibi ataerkil toplumda yetiştiler ve cilt cilt kitaplar okuyarak cinsel yönelimlerini seçmediler.

Yüzyıllardır eşcinsel bireyler ötekileştirildi, sözüm ona ''yumuşak'' olarak yaftalandı bu tarz onlarca tiksindirici fiziksel veya psikolojik saldırıya ve hakarete maruz bırakıldılar tüm bu toplumsal tavrın bireylerin psikoloji üzerinde ki etkisi bence bu sonucu doğurdu-doğurmakta.