Dediğim yöntem yokluktan doğmuştur ancak ortak görüş olarak belirtebiliriz ki şuan o günler kadar besinlerden zevk almıyoruz ve mutlu olamıyoruz.
ya su an oyle bi duygulandim ki anlatamam,hem gozume o gunku yokluk geldi hem de mutluluk.
Bak işte bir yanda sen bir yanda babam yat almış diye duygulanan çocuk :)
o zaman bana yat alinsaydi ben bununla napicam derdim heralde ama top oynarken ara verip eve gidince annem yogurtlu ekmek verince ayaklarimin uzerinde duramazdim sevincten.biraz da hayat sartlari simdi,o cocugun standartlariyla bizimkini kiyaslarsak o cocuk icin aslinda normal bi mutluluk.
Evet i'ine doğduğumuz ortamlar farklı olunca değerler de öyle oluyor.