yüzyıllık yalnızlık, ince işlenmiş, adeta örülmüş bir motiftir bana kalırsa. Başka müzikle başlayıp başka müzikle biten şarkılara benzer. Nerden gelip nereye gittiğini anlayamadığın bir masal okumuş gibi olursun. Kişilerin ve olayların bizim kültürümüze çok yakın olduğuna şaşmışımdır; sanki herhangi bir babaannenin, ananenin, dedenin öyküsüdür. İsimlere çok takılmasanız daha kolay okunur. Bahsedilen yüz yıl gerçek anlamda 100 yıldır, akıp gider, aslında çok kısadır.