genellikle evrenle alakalı belgesel izlerken yaşadığım durum. bir de cosmos izlerken oluyordu. bir tür bilgelik bana kalırsa, çok da korkunç bir his öte yandan. dış dünyada olan şeylere hiçbir gücün yok, hiçbir şeyi değiştiremezsin ve sen bir hiçsin. öldükten sonra da görevini tamamlayıp sahneden ineceksin. şunu da söylemem gerekir ki, aslında her insanın yaşaması gereken bir şeydir bu. şayet bu dünya dünya-benim-etrafımda-dönüyorcular yüzünden şu an bu halde.