Gözyaşlarıyla ıslanmış yüzüne şefkatle baktı .Sonra hızla eğilerek ayaklarını öptü.
Geç kız sapsarı kesildi.Islak gözlerini Raskolnikov'a dikti.Bütün vücudunu bir titreme nöbeti sardı.
Elleriyle onu uzaklastırmaya çalışırken;
-Ne yapıyorsunuz?Yalvarırım kendinize gelin efendim!Bu yaptığınız deliliktir! Hemde benim gibi bir kızın...diye kekeledi.
Raskolnikov ayağa kalktı.Pencereye doğru yürüdü.Gölgesi Sonya'nın üzerine düştüğü sırada geri döndü:
-Ben senin önünde yere kapanmadım! dedi. "Çektiği acılara rağmen , inancını yitirmeyen tüm insanların önünde eğildim ...!"
*suç ve ceza*