9.sınıftaydım. Birsu diye bir arkadaşım vardı. İlk ona kanım ısınmış derdimi her şeyimi ona anlatmıştım. 9.sınıfın ikinci döneminde ayrıldığım sevgilim ile günü gününe çıkmaya başladılar. Kıskandım,laflar ettim. Değişmedi bir şey. Kırılan kalbim ve özgüvenim ile kalakaldım. Bir daha arkadaşlık kurmadım kızlarla doğru düzgün. Bir anlik öfkeyle olanlar oluyor bazen ama kaçınılmaz son derler ya insan o karadeliğe düştü mü kurtuluşu olmuyor. Çabalamak her zaman çare de olmuyor. Salak saçma bir dünya olacağı var diyip geçmek gerekiyor bazı şeylere.