nasıl başlayacağım bilemiyorum. bu adam benim ailemden biri. annem, babam ve kardeşim ne ise o da benim için öyle bir adam. onu tanıdıkça, onu okudukça, izledikçe daha da sevgim katlanıyor. doğduğu çağa ve ülkeye hatta bu millete fazla gelmiş bir adamdır kendisi. bu yüzdendir ki ilkeleri takip edilemiyor, inkilaplarının değeri bilinmiyor kendisinin ise kıymeti bilinmiyor. sadece bir isimden ibaret oluyor. aslında onu bu kadar önemli yapan fikirleridir. eğer bir gün fikirlerini tamamen anlayabilirsek işte ona layık bir gençlik, vatana millete hayırlı gençler olacağız demektir. işte o zaman sadece onun ismini söyleyerek değil, fikirlerini uygulayarak yaşayacağız demektir. türkiye'nin bir kurtuluşu var ise o da Atatürk'ün izinden gitmektir. laf olarak değil fikirlerine sahip çıkıp uygulayarak. öyle çok seviyorum ki onu şu an bunları yazar iken bile gözlerim doluyor. ''tapıyorsun atatürk'e'' diyorlar, ben hiçbir şeye tapmam. ama tapılacak bir kimseler varsa en doğru tercih bu adam olacaktır. benim kahramanım, kurtarıcım, yol göstericim bu adam! onu görmeden sevdim, onu görmeden delicesine özlüyorum. bir gün çocuklarım olursa ki şayet öyle muhteşem yetiştireceğim ki onları, bu adamın ismiyle, sevgisiyle, ''fikirleriyle'' büyüyecekler.
''muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur!''
ben yokluğunun hasretini çekmeye razıyım, seni sevmek ve özlemek bile muhteşem bir duygu...
çok yaşa emsalsiz lider!