Çünkü ben sevdiğim kızı
yaşamak gibi..
Ki şiirini yazamayan
Ve türküsünü söyleyemeyen halkım gibi..
Binlerce ve binlerce kurşunlanan halkım gibi..
Zincirlere vurulan
Savaşlara yollanan
Vergilere bağlanan halkım gibi..
Felç vurmuş yanlızlıklara bırakılarak
Şiirlerimin bir bıçak gibi ışıldadığı
Devrim türkülerini
Ve baş kaldırmayı öğreten dudaklarını..
Bir kere olsun öpemeden
Bir kere olsun tutamadan kaygısızca..
Serin bir yaz gecesi gibi ülperen ellerini
Hatta boynunu ve ayak bileklerini
Bilemeden bilemeden bilemeden..
Vurdum yüreğimi şanlı kavgaya
Barışın ve özgürlüğün dağlarına yürüyorum işte...