35 yaşında bileklerini keserek hayatına son veren Beşir Fuad'ın intihar mektubu;
"Ameliyatımı icra ettim, hiçbir ağrı duymadım. Kan aktıkça biraz sızlıyor. Kanım akarken baldızım aşağıya indi. Yazı yazıyorum, kapıyı kapadım diyerek geriye savdım. Bereket versin içeri girmedi. Bundan tatlı ölüm tasavvur edemiyorum. Kan aksın diye hiddetle kolumu kaldırdım. Baygınlık gelmeye başladı."
Kendisi intihar etmek değil daha çok bilimsel bir deney yapar gibi sakinlikle yazar cümlerin sonu okunmaz ve bir söylentiye göre kendi kanıyla yazdığı da söyleniyor.
ölmek üzereyken o anın hissiyatı ile yazabilmek duygusu, intihar mektubu olarak bilinen son olarak yazdıkları bana hep ilginç gelmiştir.bir insanın ölüm anının da hissettiklerini bu kadar genç yaşta ve bu kadar soğuk kanlılıkla bilimsel bir olay olarak görebilmesi takdir ettiğim bir konu.Kendisi ayrıca bunu yaptığı dönemde osmanlıda intihara çok uzak ve yeni tanışan halkta intihar akımı başlatmıştır.