2015 martının ilk günlerinde bana doldurmam için hatıra defterini vermişti ve şimdilerde bu ahmakça hareketi yadırgasam da gönlümden geçen her şeyi yazmıştım. dönemin şartları öyle gerektirdiği için yakın zamanda gitmem gerektiğini de satır aralarına eklemiştim. haziranda ankara'ya gittim ve kho mülakatlarının 2. gününde elendim. o ise benden yaklaşık bir ay sonra besyo için girip hacettepeyi kazandı.
hikaye uzun ve ona karşı ne hissettiğimi hiçbir zaman bilemedim, tanımlayamadım da ve durum halen aynı. 1.5 yıldır konuşmuyoruz, çizdiğim resmine en son ne zaman bakmıştır, satırlarımı en son ne zaman okumuştur, anlamış mıdır, veya anılarımızı hatırlamış mıdır bilmiyorum.
yalnızca ihanetinin bir gün içinde ukte olarak kalacağını ve anılarımızı sıradanlaştırıp ondan nefret edeceğimi biliyorum.