Ben bu dramatizmayı bir hikayeyle anlatayım. Çocukken hoşlandığım bir kız vardı. Hatta 2 çocuk dövmüştüm onun için de neyse çocuğuz yani karıştırmayalım oraları. Kızla konuştuk, ilişkimiz başladı. 420 puan tutturdu kız, dedim ne güzel la iyi bir liseye gider bu. Tabi ailesi kızı zorla kapatmış, bir bokluk var diyorum, bi sikiklik var ama bunu bulacam. Okula tercih yapmaya gittim, kızın tercih kağıdını buldum. Tek tercih. İmam hatip anadolu lisesi. Dedim vay amına koyim bu yüzden mi felan diye. Tabi gittim kızla konuştum, kıza zaten napmışlar bilmiyorum, konuşamıyor, rehabilitasyon merkezindeki mental retarde hastalar veya akp mitingine katılıp "hüloğğ" diye bağıran teyzelerden hiçbir farkı yok. İki kelimeyi biraraya getiremiyor, artık dövdüler mi naptılar bilemiyorum. Kıza tek bir soru sordum, "hayatını mahvedip her şeyi kaybedecek misin?" Tereddüt etmeden evet dedi. O an kızın iflah olmaz bir hale sokulduğuna kanaat getirdim. Beyni yıkanmıştı çünkü. Üniversiteden önce tekrar karşılaştık, biraz sohbet ettik, ilahiyat kazanmış. "Suri saxo 5 tl" diye döviz tutanlardan farkı kalmamış, üstü minare altı kerhane tipli klişe türbanlı biri olmuş. Thor aşkına, çocuklarımın böyle olmasına asla izin vermeyeceğim deyip oradan uzaklaştım.
Siz siz olun, çocuğunuzun hayatını mahvetmeyin.