çocukken sanıyordum ki

ghost rider
insanın en saf, en temiz, en bozulmamış zamanları. kıymeti büyüyünce anlaşılan, tek derdimizin sokakta oyun oynarken eve çağrılan zaman olduğu dönemler. hep böyle neşeli, mutlu, sokaklarda oyunlar oynayarak geçeceğini sanırdım.

(bkz:hüzünlendiren başlık)
bu başlıktaki tüm girileri gör