çocukken sanıyordum ki

ghost rider
insanın en saf, en temiz, en bozulmamış zamanları. kıymeti büyüyünce anlaşılan, tek derdimizin sokakta oyun oynarken eve çağrılan zaman olduğu dönemler. hep böyle neşeli, mutlu, sokaklarda oyunlar oynayarak geçeceğini sanırdım.

(bkz:hüzünlendiren başlık)
luthien tinuviel
Bi' süre her şeyin yaşadığım şehirde olduğuna inaniyordum (iç anadolu'da çok da küçük olmayan bi' ilçe) bu öyle bir boyut aldı ki barış manço öldüğünde cenazesini bizim sokağın başındaki mezarlığa götüreceklerini sanıp akşama kadar pencerede beklemiştim. Çocukken bayağı safmışım.
0 /