Çocukluk döneminden kalan bir duygudur. En geniş tabiriyle kişinin Kendisini diğer insanlarla Sürekli karşılaştırması ve Kendisini Sürekli Onlardan eksik hissetmesidir.
Bu kişiler "ama, sanki, bunu ben yapardım, ben bunu hallederdim ama...." benzeri sözleri çok fazla kullanır.
Bu insanlar yeteneklerinin farkında değildirler. Kendilerini sürekli olarak diğer insanlarla mukayese ederler. Bunun sonucunda kişi kendini daha değersiz, yeteneksiz ve daha aşağı seviyede hisseder. Bu duygular sanal yaşanan bir durum olarak kabul edilir, bu düşünceler gerçek değildir. Bu duyguyu yaşayan kişilerin çevresiyle ilişkileri bozuktur. Ayrıca kişiler sürekli olarak kendilerini ispatlamak isterler.
Bu rahatsızlığı oluşturan ise maalesef ailedir. Çocuğa sen yapamazsın, sen sus, sen beceremezsin gibi söylemler sürekli olarak söylenirse bu duygunun oluşumuna zemin hazırlanır.
Neden bu konuyu yazma gereksinimi duydum? birçok insan maalesef bu rahatsızlığı şu an yaşamakta. Yaşamayan ise yaşayanları bir türlü anlayamamakta.
Psikolojide anlık sandığımız birçok rahatsızlık Aslında o kadar eskiye dayalıdır ki "boşver ya Takma, bu da geçer zamanla" ile geçiremezsiniz. psikoloji ile ilgilenen veya bölümünü okuyan Yazar arkadaşlarımızın bu durumu gayet iyi bildiğini düşünüyorum.
Biliyorum ki Grubun yaş ortalaması en azından 19-20. Sizde artık bunun farkına varın ve lütfen kimsenin Dış görünüşü ile alay etmemeye başlayın artık. Bu rahatsızlığa ileri derecede sahip biri ise hiç tanımadığınız birinin intiharına sebeb olabilirsiniz. kimseyi "değiştiremeyeceği" şeylerden ötürü ayıplamamız gerektiğinin farkına varabilmemiz dileğiyle.