Baştan aşağı hatalı bir başlıktır.
İsteyenin istediğinden nefret etmesi / ayrımcılık yapması demek, büyük bir nepotizmin ortaya çıkması demektir. Böyle bir yerde baskın olan grup, zamanla devlet / özel farketmeksizin azınlığı dışlayacak, daha marjinalleşmelerini sağlayacaktır. Bu da azınlıkların çoğunluğa diş bilemesi manasına gelir.
Çok gariptir ki, atatürkçü olduğu için sınavı kazanıp mülakatta 20 verilerek bırakılan insanlar "neden belirtmeksizin" başkalarına ayrımcılık yapan / nefret eden zihniyetin kurbanı.
Görmek istediğiniz muammele bu mudur? Kendisi de ezilen bir topluluktan olan insanların başkalarını ezmeyeceğini düşünürdüm açıkçası, yanılıyormuşum. Bu mantık ile, çoğunluk azınlık üzerinde tahakküm kurabilir. O zaman türkiyede şu anda yapılanları da meşru görmek lazımdır.
Velhasılkelam, eşcinsel hakları kimsenin lütfu ya da "borcu" değildir. Evlenmek, çocuk sahibi olmak, ayrımcılığa uğramamak, eşit olanaklar sahibi olmak insan haklarıdır. Ki, türkiye cumhuriyeti de buna saygı duymak zorundadır. Ne yazık ki bu zihniyete, duymuyor.
Entry'yi paolo freire'den bir alıntı ile tamamlıyorum; in a situation of manipulation, the Left is almost always tempted by a “quick return to power,” (bkz:forgets the necessity of joining with the oppressed to forge an organization, and strays into an impossible “dialogue” with the dominant elites). It ends by being manipulated by these elites, and not infrequently itself falls into an elitist game, which it calls “realism".