olumlama manasındaki insanlık hala daha odasında ya aynanın karşısında ya da yatağında uzanmaktatır.bir kaç istisnası haricinde ne toplumsal olabilmiştir ne bireysel.o yüzden görüldüğünde gıpta edilir. özenilir.dünyanın geneline yayılmış kapitalist sistemde insanlık hep kendi içinde vicdanını tokatlamaya devam edecektir.kişiden kişiye değişken olarak bu, bazılarında gülerken üstü başı yırtık bir çocuk gördüğünde, bazılarında suçsuz insanların başına kötü durumlar geldiğinde basacak o tokadı kendine o küçük odada.insanlığın çıldırması, öğretilen tüm ahlaki değerlerin sadece onu zincirlemek için olduğunu anladığında gerçekleşecek.ilk çıldırma bireysel olacak.bekliyor olacak binler bir kişiyi. duymayacak kulakları fikir veya nizam yada hukuk denen insanı insandan ayıran oyalamaları.herkes kendisiyle yeterince konuşmuş olacağı için konuşan suçlu sayılacak.