Stephen hawking'e göre uzaylılar var fakat biz onların umrunda değiliz. Tıpkı bakterilerin, virüslerin, belki karıncaların bizim umrumuzda olmadığı gibi. Aslına bakarsak da evren, sadece, milyonlarca galaksinin içindeki bir galaksideki milyonlarca yıldızın içinden Güneş'in oluşturduğu bir sisteminin bir Gezegeni olan dünya'nın üzerindeki milyonlarca türden biri olan insan için var olamayacak kadar büyük bir yer. İnsan aklı evreni kendine göre ölçütlendirdirği için -bize göre- bir milyon yıl uzun bir zaman ve bir nanosaniye kısa bir zaman. Halbuki bir milyon yıl bir yıldıza göre gayet normal bir zaman ve bir nanosaniye de bir atomaltı parçacığa göre normal bir zaman. Aklımızla zamanı, evreni, hakikati anlayamayız ve anladığımız kadarını da "kendi aklımıza göre" anladığımız için hatalı olarak anlarız. Ama yine de kendimizi bilmek için bu yanılsamaya muhtacız.
Aynı şekilde bütün ahlaki çerçeveler de insan aklına göre ölçütlendirilmiştir. Nietzsche reis demiş ki, "insan, var olan her şeyi ahlakla ilişkilendirdi ve dünyanın omzuna etik bir anlam yükledi. Bunun, günün birinde güneşin erkek mi yoksa dişi mi olduğu konusundaki düşünceden daha fazla bir değeri olmayacak."
Ve ben bu gece, soykırım yaptığım karıncalar bir gün örgütlenerek intikam alır mı, diye düşünüyorum. evren için bir insanın ya da bir karıncanın ölümünün farkı yok, işte aslında bu yüzden dünyanın adaleti yok. ve ben sakince karıncaları elektirik süpürgesine çekerken onların başına nasıl bir felaket getirdiğimi düşünüyorum. Ve evrende var olan uzaylılar için bizim ne olduğumuzu.
Kusura bakmayın karıncalar.