Benim için belirsiz bir konu. Çünkü benim dinden çıkmam bir anda olmadı. Yıllarca düşünerek önce müslümanlığımı sorguladım. Yaptığım ibadetlerin saçma olduğunu,kutsal kitaba göre benim günah işlememin tamamiyle tanrı iradesinin sayesinde olduğunu farkettim önce. Sonrasında da yavaş yavaş ibadeti bıraktım. Bir çoğunuz için bu saçma bir cumle olabilir ama dogrusu bu. 5 yıl kadar önce istanbul universitesi spor klubunde genc takimda basketbol oynadigim donem haftada 3 gun antrenman vardi ve ramazanda antrenman harici her gun oruc tutuyodum. Hatta kadir gecesine denk geldigi icin bir antrenmana gitmeyip oruc tutmustum. Sonra yillar icinde bu sure azaldi. En son galiba 2 yil once falan 1 gunlugune oruc tuttum onda da okul iftarina gidecektim. Daha sonra bir sure gercek islami anlamaya calistim. Hangisiydi gercek islam?benim yasadigim mi yoksa akplilerin , seriatcilarin ve isidcilerin yasadigi mi? Isidcilerin tam da kitaba uygun davrandigini farkettim. Ayrica kitabi inceleyince dine gore tanrinin son derece narsist ve sadist oldugunu gordum. Kendisine inanmayanlari cehenneme atacak kadar sadist, evrendeki en mukemmel seyin kendisi oldugunu soyleyecek kadar narsist. Ben de "tanri dinlerde bahsedildigi gibi sadist ve narsist olamaz" diye dusunup zaman icinde dinden koptum. Bunu ilk farkettigim an ne hissettigimi bilmiyorum ama bu konuda simdi ne hissettigim cok belli. Vicdanim cok rahat cunku artik bana mantiksiz ve ahlakdisi gelen dinlere inanmiyorum. Sadece tanriya inaniyorum o kadar.