Can Yücel'e 12 Eylül mahkemeleri Demirel' hakaret ettiği gerekçesiyle dava açar. İddiaya göre 'deyyus' demiştir Can Baba. Yücel bıkmıştır yargılanmaktan. Hakim karşısına çıkınca, savunma yapmayacağını ve bir öykü anlatacağını, söyler. 'Benim durumum budur' der. Can Baba anlatsın:
Bir mahallede kimsesiz bir kızcağazı, namazında,niyazında bir adamcağız sahipleniyor. Derken kız bakkalın çırağıyla işi pişirip hamile kalıyır... Komşularda ' kim bu çocuğun babası' diye sıkıştırınca kendisini sahiplenen adamcağızı gösteriyor. Adam bu iftira karşısında yemeden içmeden kesiliyor, evden dışarı çıkmaz oluyor. Derken ölüyor adam. Öbür dünyada Allah adamı yanına çağırtıyor. Kederli, endişeli bizim mümin...
'Sıkma canını' diyor Allah. ' Ben seni çok iyi anlıyorum. Benimde Meryem adında bir faniyle adımı çıkardılar, kaç asırdır temizliyemiyorum namusumu'
Bu inceliği, zekayı bir yobazın kavraması mümkün değil. Oysa bizim toprağımız bereketlidir. Bunun gibi kimler gelmiş geçmiştir. Zalime karşı direnç şairlerle, türkülerle, söylencelerle, öykülerle sürer gider. Baskı karşısında yaratıcılık ayaklanır. Tıpkı 'Gezi' de dirildiği gibi...
CUMHUR'İYET SENİN İÇİN