Özellikle televizyon kültürü ile tüm toplumların maruz kaldığı durumdur.
Başkasının acısını, tramvasını hatta ölümünü o kadar çok 'izleyen' kişi oluruz ki sıradanlaşır. Başkasının başına gelen bir acı, izlenilesi bir gösteridir artık.
Çünkü bizim acımız değildir özünde. Sonucunda toplumlar duyarsızlaşmaya başlar.
En fazla kendi haline şükreder insan ki bu bir acizliktir.
başkasının acısına bakmak
Artık görmemiz gereken olaydır. Her yerde insanlar ölüyor. Özellikle çocuklar ölüyor...