öğretmenler günü, anneler günü, babalar günü, sevgililer günü gibi "özel günler" insanların sevgilerini "bir şey satın alarak" göstermeleri konusunda toplumsal baskıya uğradıkları günlerdir. İlkokuldayken adına "sınıf annesi" denen nalet kadın herkesten para toplayıp her sene gümüşlük, altın kolye, markalı saat, çanta vb. "hediye organizasyonu" yapardı, öğretmen için. Bu hediyeye para verenlerin isim listesi bir kağıda yazılıp pakete iliştirilirdi. Biz güç bela verirdik ama bu hediyeye katılamayan çocuklar da olurdu. Bir öğretmenin böyle bir meseleyle bir çocuğu üzmeye hakkı var mıdır? Çocuğun kendi yazdığı kartpostala kendi çizdiği çiçeği öğretmene kendisinin vermesinin yerini tutar mı o organizasyon? Hiçbir Çocuğun "kendi" parası olmaz, olmamalıdır. Öğretmenin ne kadar sevildiği herhangi bir şeyle ölçülemez. Ama ölçüyorlar. Öğretmen odaları bazen rezil yerler olabiliyor. "Bana şu geeeeldi, sana ne geldi?" şeklinde kıyas yapıcı iğrenç muhabbetler dönebiliyor. Öğretmenin parayla satın alınmış ya da harçlıkla alınmayacak bir hediyeyi kabul etmesini meslek onuruna aykırı buluyorum. Bir çocuğun pırıl pırıl bakan gözleri ve onun hayatına, kalbine dokunduğunu görmek en güzel hediye insana. Günümüz kutlu olsun.