hayatımdaki en büyük başarım diyebilirim. 2 yıl önce bacağı sakat bir papağan buldum. çocuğun biri parkta yakalamış, hayvanı aç susuz bırakıp satmaya çalışmış. yardımsever bir adam da dayanamayıp almış ama bakamamış. sonuç olarak bana geldi.
geldiğinde aynı odada olduğumuzda bile korkup kendini kafese çarpıyordu. tamamen yabaniydi. herkes doğaya sal evcilleşmez dedi ama ben inandım. çünkü doğaya salarsam yaşayamazdı. 2 sene sabrettim ve emeğimin karşılığını aldım. şimdi kendi yanıma gelip kafasını eğiyor sevmem için. konuşmayı da öğrendi, o da bana tombik diyor.
kısacası; sevgi her kapıyı açıyor.