Dış politika, jeopolitika, uluslararası ekonomi ve uluslararası hukuk bazlı; mezunlarının devlet adamı olması beklenirken genelde ya işsiz kaldığı ya da özel sektörde çalıştığı; benim de okuduğum bölüm.
Üç tanesi bütünleyici, bir tanesi eleştirel olmak üzere dört perspektife dayanır:
- realizm: her şey çıkar ve güç bağlamında değerlendirilir. İyi ve kötü yoktur. Uluslararası ilişkiler anarşiktir; devletin üstünde gerçek bir aktör yoktur, birleşmiş milletler falan fasa fisodur. Devletler genellikle savaşa girme eğilimindedirler ve Siyaset sıfır-toplamlı bir oyundur; yani sen on kazanırsan diğer taraf on kaybeder.
- liberalizm: kurumları baz alır. Diplomasi, anlaşmalar, ülkeler arası karşılıklı bağımlılık ile dünya daha iyi bir hale getirilebilir; savaşlar ve çatışmalar kurumların başarısızlığıdır. Siyaset pozitif toplamlı bir oyundur; yani işbirliği ve diplomasi ile sen beş kazanırsan karşı taraf da üç kazanır.
- Yapısalcılık: fikirler, ideolojiler ve kimlikler baz alınır. Fikirleri, ideolojileri ya da kimlikleri uyumlu olan gruplar işbirliği yoluna giderken uyumsuz olanlar çatışmaya başlarlar.
Bu üç perspektif farklı konularda haklı olup hepsinin kusurlu olduğu taraflar da vardır, bu sebeple bu üç perspektif birbirlerini tamamlarlar. Bir de bunları eleştiren bir perspektif daha vardır:
- eleştirel teori: en heterojen grup olsa da genelde marksistler ve feministler tarafından domine edilmiştir; fakat post-sömürgecilik gibi akımları da barındırır. yüklü bir dil kullanır. Hegemonya, ataerkillik (patriyarka) ve sömürü düzenini baz alarak eleştiri yapar.