oportunist ve çıkarcı insanlara takılan politik ve edebii bir lakaptır. prens kitabında bir liderin ideal bir şekilde nasıl olması gerektiği anlatılmaktadır ancak bu anlatı tamamen çıkar güdüsüyle yazılmıştır. kitabın hiçbir yerinde toplumun refahını yükseltmek veya insanlara yardımcı olmak, paylaşma ve dayanışma ilişkilerine dair hiçbir konu işlenmemiştir. keza din ve siyasetin ayrılmasına dair kullandığı tanımlamalar da ikisinin çok güçlü birer silah olduğunu ve ikisinin de kullanılması gerektiğini düşünür. idealist bir insan gibi bu tür bağnaz inançların ortadan kaldırılıp insanların günlük, pratik hayatta daha çok işlerine yarayacak kültürel nüveler işlenmesinden bahsedebilirdi. ancak bunun yerine hükümdar olacak bir şahsın nasıl daha güçlü olacağına odaklanan ve başka hiçbir sosyal, kültürel değeri ön görmeyen at gözlüklü, tembel, karaktersiz, bir adamdır.