çok dindardım eskiden. din hocası dua okutuyordu, aklımdan çıkmış cenabet gitmiştim okula. ''lan allah carpar okuma'' diyorum içimden. yakın arkadaşlarıma dedim ''ben okuyamam aq.'' anlattım vaziyeti baya güldü oçlar. hocanın yanına gittim. başladık konumaya.
-hocam şimdi okumasam
+neden
-hocam müsait değilim
oç arkadaşım tüm sınıfa yaydı. her söylediğime gülüyordu ibneler.
hoca bile kahkaha attı amk yerinde.
lise bitene kadar lakabım abazaydı