askercil operasyonlar açısından bakarsak, hdp ve pkk'ya karşı biri olarak söylüyorum ki, askeri operasyonlar hiçbir işe yaramamaktadır.
sorun askercil bir sorun değildi hiçbir zaman. hatta sorunu daha da arttıran askercil önlemler olmuştur.
pkk'nın birkaç bin silahlı militanı mevcut mu? evet. bu sayıyı çağrı ile arttırabilir mi? evet. bu artış sonrasında yıllarca eğitim alan kişiler, birkaç aylık eğitim alan er, erbaş, astsubay ve subayları alt eder mi? eder.
haydi yenildiler diyelim, sorun çözülür mü? hayır.
çok basit bir talep olan kürtçe anadilde eğitim yapılıyor mu? hayır.
kürt halkı ile ilişkilerdeki sert (uslandırıcı, yıldırıcı) tavır değişti mi? hayır.
çözülmeyen bir sürü sorun daha sayılabilir, çok basit olanlardan bahsedince bir ilerleyiş yok.
kısacası savaş için sevinenler olabilir. ancak tüm bunlar uslandırma hareketidir. tüsiad-müsiad ile kürdisad arasındaki ufak bir pürüzün savaş aracı ile devamıdır. yarın bu savaş biter, yine masaya oturulur, başkanlık sonrasında eyalet sistemine bile geçilebilir.
dolayısıyla bu yıldırma ortamı pamuk ipliği ile bir bağ kuran insanları da koparmaktan başka bir işe yaramaz.
sorunu çözebilecek tek etken yığınların hareketidir. yığınlar burada isteklerini, tepkilerini dile getirdiği anda bunlara kulak verilmek zorunda kalınır.
taksim-gezi isyanında böyle oldu. halkların tartışmasına, kaynaşmasına engel olan hareket, hdp(bdp) olmuştu bu isyanda. kürdistan'da yaprak bile kıpırdatmayanlar, çözüm sürecine zeval gelmesin diyenler, kendi çözümsüzlüklerini çözüm diye dayattılar. sonuç ortada.
dolayısıyla sorunun çözümü halkın ne dediğine kulak vermektir. eğer ki ipleri atarsak, daha kötü günler bizi bekler.