bugün oradaydım, sosyolojik açıdan incelemeye çalıştım. kılıçdaroğlu gibi düz, ot gibi konuşan aynı şeyleri tekrarlayan bir lider olsaydı orada toplanan milyonlarca kişi ankaraya yürürdü. ruh vardı, livaneli şarkı söylerken bile insanlar çoştu, ama kılıçdaroğlunun edebiyatın e'sinden yoksun sığ konuşmayı başlayınca insanlar güneşten çektikleri acıyı unuttu resmen. ama ne olursa olsun, oraya o sıcakta o kadar insanı toplamak büyük bir başarı olarak yad edilecektir. insanlar bu çoşkun hallerini ayakta tutmazsa bir sonraki seçimde bir yenilgi daha görmesi muhtemeldir kılıçdaroğlunun.